Relikt i shenjtë – Zoica Gjolla Popi

Relikt i shenjtë

Lëshoje tingullin, moj çifteli
që i bën zogjtë e natës
të këndojnë nëpër qiellin blu
në më të thellën blu!
Zgjimin e shpirtit në parajsë
në melodinë e lenë përgjysmë
brenda teje.
Oh, mallëngjimi po lahet
me hënën
para diellit
në të perënduar.
Tingull i largët
si një kalorës në trokun e kohës
kurorëzove mallin
mbret të mungesës.
Qarë me lot
kënduar me lotp
Fshehurazi burrëria u lëshua
në krahët e notat e reliktit.
Shpirt në trup
tingull prej shpirti.
I këndove shtojzavalleve
nëpër burime
e akoma etje ke.
Për një lumturi që s’flë
në një dhimbje që s’tretet.
Lëshoje tingullin
mall e këngë
moj çifteli!