Imazh – Zoica Gjolla Popi

Imazh

Ej…, ju të dashuruarit!

me luleçelurat e prillit
kurorë i thurët natës
me aromën dehëse
e përkundët në dalldisje
me imazhin tuaj!

Të kam jetë, unë ty!

Ajo zgjati krahët
ju shtrëngoi fort
në tisin e saj…
puthja… sytë mbyllur
ç’i mbaka zgjatur
në fjalë të fshehura
që s’dinë të gënjejnë.

Dielli im je Ti!

Filloi të lozë
me pëshpërimat..

Si thatë?
me mua e keni?
u shkri së qeshuri
duke u fshehur në
errësirën e saj.

E bëtë të pafundmen natë
ti kërkojë falje hënës…
me fytyrën larë nga dielli.

Ej… ju të dashuruarit!